Uproszona gospodarka magazynowa w jednostkach prowadzących księgi rachunkowe – warunki stosowania i wpływ na podatki
Decyzję o sposobie prowadzenia gospodarki magazynowej, w tym o przyjęciu uproszczeń polegających na odpisywaniu w koszty wartości materiałów i towarów na dzień ich zakupu lub produktów gotowych w momencie ich wytworzenia połączone z ustalaniem stanu tych składników aktywów i jego wyceny oraz korekty kosztów o wartość tego stanu, nie później niż na dzień bilansowy podejmuje Kierownik jednostki. Ustawa o rachunkowości nie wprowadza wprost ograniczeń co do możliwości stosowania tej uproszczonej metody ewidencji zapasów. Wskazuje jednak, że przy podejmowaniu decyzji należy uwzględnić rodzaj i wartość poszczególnych grup rzeczowych składników aktywów obrotowych posiadanych przez jednostkę. Wybrana metoda powinna być dostosowana do wielkości i specyfiki działalności podmiotu. Kierownik jednostki, który odpowiada za zasady rachunkowości w jednostce decydując się na stosowanie uproszczonej metody ewidencji zapasów powinien mieć na uwadze zasadę istotności. W praktyce oznacza to, że uproszczoną ewidencję mogą stosować jednostki prowadzące działalność w niewielkich rozmiarach, jeśli za stan zapasów odpowiadają np. właściciele lub członkowie ich rodzin. Nie jest ona z kolei polecana dużym podmiotom lub jednostkom zatrudniającym pracowników, którzy przyjęli odpowiedzialność materialną za powierzone im składniki zapasów. Przyjęcie takiego rozwiązania pozbawia jednostkę możliwości kontrolowania stanu zapasów w magazynach, ustalania niedoborów oraz rozliczania osób odpowiedzialnych. Jednostka jest wtedy narażona na zwiększone ryzyko strat.
Decydując się na uproszczenia należy wziąć pod uwagę przepisy ustaw podatkowych dot. rozliczania PIT i CIT, które nie przewidują możliwości zaliczania towarów w koszty w całości w momencie zakupu, a na dzień bilansowy ich korekty w części niesprzedanej na podstawie spisu z natury. Taka możliwość występuje wyłącznie w przepisach ustawy o rachunkowości.
Koszty zakupu towarów zgodnie z prawem podatkowym są kosztami bezpośrednimi uzyskania przychodu z ich sprzedaży. Takie koszty ujmuje się na zasadzie memoriału - w dacie uzyskania odpowiadającego im przychodu. Wcześniejsze ujęcie kosztu - w dacie zakupu - prowadzi do zawyżenia bieżących kosztów, a w efekcie do zaniżenia dochodów i zaniżenia zaliczek za poszczególne okresy rozliczeniowe (miesiące).
Można rozważyć przyjęcie trochę innego wariantu uproszczeń. Analiza przepisów ustawy o rachunkowości i przepisów podatkowych wydaje się umożliwiać stosowanie uproszczeń poprzez odpisywanie w koszty wartości materiałów i towarów na dzień ich zakupu, połączone z ustalaniem stanu tych składników aktywów i jego wyceny oraz korekty kosztów o wartość tego stanu jednak nie tylko na koniec ale i w trakcie roku podatkowego dla celów ustalania należnych zaliczek na podatek dochodowy.
Akceptuj i zamknijW celu zapewnienia maksymalnej wygody użytkowników przy korzystaniu z witryny ta strona stosuje pliki cookies. Kliknij "Akceptuję i zamknij", aby ta informacja nie wyświetlała się więcej.