natury zawodu doradcy podatkowego reprezentującego tzw. „zawód prawniczy” wynika, że jest on powiernikiem tajemnic klientów. Często ma dostęp do danych, które dla podmiotu, na rzecz którego świadczy usługi mają charakter informacji poufnych i tajnych. Szczególnie ważne informacje uzyskiwane są przez doradców w trakcie reprezentowania podatników w postępowaniu podatkowym. Informacje nie powinny być udostępnione nikomu, szczególnie organom skarbowym. Bez zagwarantowania poufności posiadanych informacji doradca podatkowy nie mógłby zbudować właściwych relacji ze swoim klientem.

Tajemnica zawodowa doradcy podatkowego została uregulowana w ustawie o doradztwie podatkowym. Zobowiązuje ona doradcę podatkowego do zachowania w tajemnicy faktów i informacji, z którymi zapoznał się w związku z wykonywaniem zawodu. Ten przepis jest podobny w treści do analogicznych przepisów innych ustaw korporacyjnych (notariusz, adwokat, radca prawny).

Obowiązek ten obejmuje także składanie zeznań w postępowaniu karnym. Doradca podatkowy nie może być przesłuchiwany jako świadek co do faktów i informacji, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej, chyba że został zwolniony od tego obowiązku w trybie określonym odrębnymi ustawami.

Zasady te stosuje się również do osób zatrudnionych przez doradcę podatkowego.