Od 2015 roku co do zasady sprzedaż wszystkich rzeczy lub nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej będzie opodatkowana. Nie będzie miało przy tym znaczenia, czy były one ujęte w ewidencji środków trwałych czy też nie.
Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się przychody z odpłatnego zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą jeżeli zostały ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Przepis określa zatem dwie zasadnicze przesłanki, po spełnieniu których sprzedaż majątku musi być objęta podatkiem dochodowym z działalności gospodarczej. Pierwszą z nich jest wykorzystywanie na potrzeby działalności gospodarczej, drugą ujęcie środka trwałego w ewidencji środków trwałych. Organy podatkowe przepis ten często intepretowały niekorzystnie dla podatnika nakazując opodatkować składniki majątku używane w działalności gospodarczej nawet jeżeli podatnik nie wprowadzał ich do ewidencji i nie amortyzował.

Ze względu na pojawiające się rozbieżności w interpretacjach w dniu 17 lutego 2014 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów podjął uchwałę (sygn. akt II FPS 9/13), w której jednoznacznie stwierdził, że „nie stanowi przychodów (…) odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.” I choć organy podatkowe próbowały stosować inną interpretację przepisu to podatnicy dochodzili swoich racji w sądach a po korzystnym orzeczeniu NSA wygrywali.

Niestety od 1 stycznia 2015 roku na mocy ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw nastąpi zmiana przepisu, w wyniku której nieistotny będzie fakt wprowadzenia środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych do ewidencji środków trwałych. Zgodnie z jego treścią przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Istotny będzie więc sam fakt wykorzystywania danego składnika majątku w prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak czytamy w uzasadnieniu do projektu, (...) zmiana ma na celu doprecyzowanie, iż zbycie składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej stanowi przychód z tej działalności. Dotyczy to zarówno składników, które z uwagi na przewidywany okres ich użytkowania, krótszy niż rok, nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, jak i składników, których podatnik – pomimo takiego obowiązku – nie ujął w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jednak w świetle dotychczasowego stanu prawnego, potwierdzonego cytowaną uchwałą NSA, trudno zgodzić się z tym, by zmiana ta miała na celu „doprecyzowanie” przepisu. Jest to istotna zmiana, która niesie za sobą naprawdę wymierne skutki finansowe dla podatników, które będą zależne od majątku który podatnicy wykorzystują w działalności.

Z praktycznego punktu widzenia mając na uwadze powyższe zmiany należy zastanowić się nad ewentualnym wprowadzeniem do ewidencji majątku, który w działalności używamy a który pozostaje cały czas majątkiem prywatnym biorąc pod uwagę przede wszystkim grunty, lokale użytkowe i samochody.