Zmiany w kodeksie pracy, które będą obowiązywały od 22 lutego 2016 roku mają wpływ na stosunek pracy obowiązujący w dniu wprowadzenia zmian. W niniejszym opracowaniu wskazano jak zmienione przepisy kodeksu pracy dotyczące umów terminowych wpłyną na umowy o pracę już zawarte.

Na podstawie nowych przepisów rozpatrzono poszczególne przypadki:

Rozwiązanie umowy o pracę zawartej na czas określony wypowiedzianej przed dniem wejścia w życie znowelizowanej ustawy.
Zgodnie zapisami ustawy nowelizującej kodeks pracy do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, które przed tym dniem zostały wypowiedziane, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Rozwiązanie umowy o pracę zawartej na czas określony, w której nie przewidziano możliwości rozwiązania z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia.

Zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2015 roku przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za 2-tygodniowym wypowiedzeniem. W myśl natomiast zapisów ustawy nowelizującej do umów o pracę na czas określony zawartych na okres do 6 miesięcy albo zawartych na okres dłuższy niż 6 miesięcy, w których nie przewidziano możliwości ich rozwiązania z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, w zakresie dopuszczalności ich wypowiedzenia stosuje się przepisy dotychczasowe. Czyli co do zasady nie wolno ich wypowiedzieć.

Rozwiązanie umowy o pracę zawartej na czas określony, w której przewidziano możliwości rozwiązania jej z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia.

Przy wypowiadaniu umów o pracę na czas określony zawartych na okres dłuższy niż 6 miesięcy, w których przewidziano możliwość ich rozwiązania z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się nowe przepisy dotyczące okresów wypowiedzenia. Do takiej umowy nie można będzie stosować 14-dniowego okresu wypowiedzenia — nawet jeśli został zapisany w umowie o pracę! — lecz znowelizowany art. 36 par. 1 kp, który zrównuje okresy wypowiedzenia umów terminowych i na czas nieoznaczony i uzależnia je wyłącznie od stażu pracowniczego. I tutaj uwaga – nowe przepisy zmieniają terminy wypowiedzenia terminowych umów o pracę – nie wprowadzają jednak obowiązku uzasadnienia wypowiedzenia umowy o pracę. Obowiązek ten nadal istnieje wyłącznie w zakresie wypowiadania umów o pracę zawartych na czas nieokreślony lub w przypadku rozwiązania umowy bez wypowiedzenia.

Okres obowiązywania umowy o pracę na czas określony trwającej w dniu wejścia w życie nowelizacji ustawy

Do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie nowelizującej ustawy, stosuje się „nowy” art. 25 (1) ustawy zmienianej w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w tym przepisie, wlicza się okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony przypadający od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, a trwająca w tym dniu umowa o pracę na czas określony jest uważana za pierwszą umowę albo za drugą umowę w rozumieniu tego przepisu, jeżeli została zawarta jako druga umowa.

Warto przypomnieć , iż zgodnie z nowymi przepisami limit umów zawartych na czas określony to trzy umowy. Ilość umów należy rozpatrywać łącznie z drugim limitem ustawowym odnoszącym się do łącznego czasu trwania umów. Okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy.

Co istotne, zgodnie z ustawą nowelizującą 33-miesięczny limit zatrudnienia liczymy dopiero po wejściu w życie zmienionych przepisów, czyli od 22 lutego 2016 r. Analogicznie obliczając długość okresu wypowiedzenia umowy na czas określony pracodawca nie musi brać pod uwagę okresu zatrudnienia sprzed wejścia w życie nowelizacji.

Powyższych przepisów nie stosuje się do umów o pracę zawartych na czas określony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli rozwiązanie takiej umowy przypada po upływie 33 miesięcy od tego dnia i stosunek pracy pracownika podlega szczególnej ochronie przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia upływu okresu 33 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy; w takim przypadku umowa rozwiązuje się z upływem okresu, na jaki została zawarta.

Okres obowiązywania umowy na czas określony zawartej od dnia wejścia w życie znowelizowanej ustawy, jednakże w okresie 1 miesiąca od dnia rozwiązania drugiej umowy o pracę.
Przepis dotyczy sytuacji, w której rozwiązana umowa będzie drugą umową o pracę na czas określony według dotychczasowych zasad, a pracodawca rozwiąże ją najpóźniej ze skutkiem na dzień wejścia w życie ustawy oraz w ciągu kolejnego miesiąca — podpisze z pracownikiem kolejną umowę na czas określony. W takiej sytuacja nowa umowa przekształci się w umowę na czas nieokreślony.

Podsumowując, umowa o pracę zawarta przed wejściem w życie nowelizacji Kodeksu Pracy może trwać maksymalnie do dnia 21 listopada 2018 roku. Umowy na okres dłuższy niż wskazany należy skrócić lub przekształcić na czas nieokreślony.